بررسی اثر پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی

هدف این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک (پری مالاک)، پری بیوتیک (تکنوموس) و سین بیوتیک (ترکیب پری مالاک و تکنوموس) بر عملکرد تولیدی و پاسخ های ایمنی جوجه های گوشتی بود. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 5 تکرار و 12 مشاهده در هر تکرار بررسی شدند. جوجه های تیمار 1 به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و از جیره پایه بدون افزودنی استفاده کردند. تیمارهای 2، 3 و 4 به ترتیب از جیره های حاویg/kg 9/0 پری مالاک، g/kg 9/0 تکنوموس و g/kg9/0 پریمالاک + g/kg9/0 تکنوموس بصورت مخلوط در دان از روز چهارم دوره پرورش استفاده کردند. پاسخ ایمنی هومورال با اندازه گیری عیار پادتن سرم در روزهای 28، 35 و 42 پرورش، در واکنش به تزریق درون عضله سینه مقدار ml 1/0 گلبول قرمز گوسفندی(srbc) در روزهای 12 و 29 و تعیین عیار پادتن در روز 42 پرورش بر علیه واکسن نیوکاسل تجویز شده در روزهای 1، 6، 18 و 29 سنجش شد. نتایج نشان داد که مصرف پروبیوتیک پری مالاک و پری بیوتیک تکنوموس و ترکیب آنها تاثیر معنی داری در میزان خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل کل در جوجه ها نداشت (05/0p>). مصرف پری بیوتیک تکنوموس موجب افزایش آنتی بادی تام و igm علیه srbc در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0>p). مصرف پری بیوتیک سبب افزایش پاسخ تیتر نیوکاسل شد (05/0>p). بطور کلی می-توان بیان کرد مصرف پری بیوتیک تکنوموس سبب ارتقاء پاسخ های ایمنی هومورال جوجه های گوشتی شد.